Ludzie mają różne przekonania na temat emocji – że powinno ich być w życiu mniej, powinny być określonego rodzaju. Że mogą być dobre, albo niedobre. Niektórzy uważają też, że istnieją emocje przydatne i bezużyteczne. Niektórzy sądzą, że coś jest z nimi nie tak, bo mają za dużo emocji. Inni martwią się tym, że mają ich za mało. Ile w tym wszystkim prawdy?
Przede wszystkim nie ma czegoś takiego jak emocje dobre i złe.
Mogą być przyjemne i nieprzyjemne
Przyjemne to te, które wskazują, że nasze potrzeby są zaspokojone. Nieprzyjemne to te, które pojawiają się, kiedy nasze potrzeby nie są zaspokojone.
Emocje są przede wszystkim informacją – o naszych potrzebach. Są wskazówką. Musimy jednak nauczyć się ją rozszyfrowywać.
Czasami też wskazują na to, jakie znaczenie nadajemy różnym, pozornie neutralnym rzeczom. Jak interpretujemy rzeczywistość. Jakim przekonaniom, myślom, przyzwyczajeniom i przekazom służymy. I co się dzieje, gdy coś jest wbrew temu, co naszym zdaniem być powinno.
Niektórzy sądzą np. że złość jest zła. W pewnym sensie mają rację. Jednak pod złością rozumieją nie samą emocję, ale agresję, która u niektórych ludzi bywa ze złością powiązana. Złość to jednak emocja, a nie zachowanie. A czując złość wcale nie musimy zachowywać się agresywnie. Możemy nauczyć się wyrażania złości w zdrowy, konstruktywny sposób.
Innym powtarzano, że smutek czy lęk są dla słabych. Takie przekonania, jeśli nie zastaną w porę wykorzenione i poddane refleksji, mogą wyrządzić sporo strat w naszym życiu – utrudniając osiąganie szczęścia, samoakceptacji i dobrych relacji
Czasem bywa też tak, że nasze emocje są jakby nieadekwatne do sytuacji – do obiektywnych faktów i wydaje nam się, że oszaleliśmy, że coś jest z nami nie tak. Warto wtedy zbadać źródło takich „przesadnych” reakcji. Często znajduje się ono w naszej pamięci emocjonalnej – w czymś, co wydarzyło się wiele, wiele lat temu. Nasze potrzeby mogły być niezaspokojone, my sami nie potrafiliśmy ich zaspokoić, a nie znalazł się nikt, kto by pomógł nam je zaspokoić w zdrowy sposób. Jeśli taka sytuacja się powtarza i jako dzieci regularnie przeżywamy nadmiar jakiegoś rodzaju trudnych doświadczeń, w życiu dorosłym może nam się wydawać, że jesteśmy osobami „nadwrażliwymi”. I w pewien sposób tak jest. Rzecz w tym, że nie dzieje się tak bez powodu. Nie jesteśmy całkowicie skazani na nasze trudne doświadczenia i „nadwrażliwość”. Współczesna terapia, oparta na strukturze układu nerwowego i działaniu pamięci emocjonalnej może wiele zdziałać w takich sytuacjach.
Czasem zdarza się też, że nie nauczono nas radzić sobie z emocjami zdrowo i zdrowo je akceptować. Nie chodzi tu o bezrefleksyjne podporządkowanie się każdej emocji i działanie zawsze pod jej wpływem, tylko o postawę zaciekawienia, otwartości i empatii względem siebie, przeżywającego różne stany.
Bywa również, że rodzimy się z większą wrażliwością emocjonalną i nikt nie nauczy nas radzenia sobie z nią w sposób dla nas korzystny. W efekcie nasza wrażliwość nas przerasta i trudno nam zaakceptować nasz własny temperament.
Niekorzystne może być również to, że pozostajemy w braku wsparcia i konstruktywnych sposobów radzenia sobie w kryzysie emocjonalnym.
Nie jednak ma emocji dobrych i złych. Są tylko emocje, z którymi radzimy sobie konstruktywnie lub niekonstruktywnie. Są tylko emocje przyjemne i nieprzyjemne.
Chcesz nie przegapić kolejnych artykułów i poradników?
Obserwuj stronę, by otrzymywać powiadomienia o nowych artykułach, poradnikach i innych możliwościach wsparcia w rozwoju osobistym!
Formy wsparcia psychologicznego
Konsultacja psychologiczna
To forma wsparcia w kryzysach i problemach psychologicznych. Jeśli nie wiesz, czy potrzebujesz psychoterapii, treningu umiejętności, diagnozy czy konsultacji z lekarzem psychiatrą, konsultacja psychologiczna jest dobrym pierwszym wyborem.
Psychoterapia indywidualna
Terapia jest procesem rozwoju, dedykowanym mierzeniu się z przedłużającymi się problemami i zaburzeniami natury emocjonalnej i interpersonalnej. Jest skuteczną w radzeniu sobie z depresją, lękiem, PTSD i skutkami trauma, syndromami DDA i DDD czy zaburzeniami osobowości.
Warsztaty psychologiczne
Zajęcia grupowe w formie treningowej, dotyczące radzenia sobie z emocjami, budowania samoświadomości, samoakceptacji, umiejętności komunikacyjnych. Treningi umiejętności społecznych dla dorosłych i młodzieży. Szkolenia dla rodziców. Grupy wsparcia.
