Wiele osób ma trudność w poradzeniu sobie z negatywną oceną. Zaczyna ona wpływać na poczucie własnej wartości, wywierać wewnętrzną presję, że musimy się zmienić, bo coś jest z nami nie tak. Czasem też słowa innych mogą sprawić, że czujemy się zagubieni, zastanawiamy się kto właściwie ma rację lub podważamy własne uczucia czy potrzeby. Jeśli to Ciebie dotyczy, możesz nauczyć się patrzeć na oceny innych z całkiem nowego punktu widzenia.
Jak myślisz, po co inni Ciebie oceniają?
Warto, abyś zadał sobie pytanie „dlaczego inni mnie oceniają i krytykują” albo mówią inne rzeczy (np. poglądy, z którymi trudno nam dyskutować, ale jednocześnie trudno nam je przyjąć). Jeśli się temu przyjrzeć uważniej, tak naprawdę ocena innych to wyrażenie ich własnych potrzeb i oczekiwań. Problem w tym, że słowami ujęte są one w taki sposób, że trudno to zobaczyć. Niestety nie każda otaczająca Cię osoba miała to szczęście, by nauczyć się wyrażać potrzeby wprost. Nie każdy również zdaje sobie z nich sprawę.
Jeśli ktoś mówi Ci, że jesteś zbyt leniwy, prawdopodobnie chce Ci powiedzieć, że chciałby od Ciebie więcej pomocy, pracy, działania lub, że ta osoba sama ma duże oczekiwania względem siebie (często wymuszone przez wychowanie) i źle się czuje, widząc, że Ty masz mniejsze. Jeśli ktoś mówi Ci, że jesteś samolubny, to prawdopodobnie chce Ci powiedzieć, że chce czuć się bardziej ważny. Jeśli ktoś mówi Ci, że jesteś głupi, to może mieć trudność w zrozumieniu Ciebie i źle się z tą trudnością czuje lub nie może sobie znaleźć miejsca dla siebie w obliczu Twoich wyborów. Jeśli ktoś mówi, że jesteś nudny, to może Ci mówić o tym, że jego potrzeby i preferencje kontaktu nie są zaspokojone – że ta osoba, chciałaby spędzać czas inaczej, rozmawiać o czymś innym. To, czego inni potrzebują nie jest lepsze ani gorsze od tego, czego Ty pragniesz. Ważne jest to, jak o tym rozmawiamy.
Złap dystans
To, co mówią inni, mówi o nich. Jeśli usłyszysz potrzeby, możesz się do nich odnieść, zamiast brać je do siebie. Pamiętaj, że możesz również nie zgodzić się na dany sposób zwracania się do Ciebie.
Tym bardziej ważne staje się mówienie o swoich potrzebach oraz rozgraniczanie siebie i innych. Czasem będzie tak, że będziesz robić lub mówić coś, co innym się nie podoba. Czasem zechcesz podjąć decyzje, które inni uznają w swojej perspektywie za głupie. Oni nie są w Twoich butach. Czasem będzie też tak, że inni nie będą Cię za coś lubić. Nigdy nie zadowolisz wszystkich. Co więcej, wiele osób, które mogą Cię lubić, niekoniecznie Ci o tym mówią. To, czy sprostasz ich oczekiwaniom, czy uznasz, ze chcesz znaleźć innych ludzi, z którymi będziesz czuć się bardziej akceptowany, to Twój wybór. Nawet w bliskich relacjach nie zawsze wszystko musi nam się podobać.
Jeśli masz dużo trudnych doświadczeń, związanych z krytyką z dzieciństwa, może być Ci trudno przyjąć tą perspektywę. Możesz potrzebować terapii. Nie bój się prosić o pomoc, to nic złego.
Powiązane artykuły
Chcesz nie przegapić kolejnych treści?
Obserwuj stronę, by otrzymywać powiadomienia o nowych artykułach, poradnikach i innych możliwościach wsparcia w rozwoju osobistym!
Agnieszka Juroszek
Jestem autorką bloga Psychologia Codzienności, na którym piszę o emocjach, relacjach i psychoterapii oraz książki „Szyfr emocji. Jak zrozumieć to co czujesz„.
Prowadzę psychoterapię w podejściu humanistyczno-doświadczeniowym i w nurcie terapii schematu. Wspieram osoby, doświadczające trudności w obszarze emocji, potrzeb, samoakceptacji oraz relacji z innymi ludźmi i komunikacji. Pomagam w pokonywaniu trudnych doświadczeń, takich jak trauma, przemoc, dorastanie w rodzinie pełnej obojętności, krytyki, z problemem alkoholowym, itp.
Jestem psychologiem, psychotraumatologiem, trenerem umiejętności społecznych i psychoterapeutką w trakcie szkolenia (Szkoła Psychoterapii Intra – rekomendacja Polskiego Towarzystwa Psychologicznego). Ukończyłam również szkolenie przygotowujące do pracy w nurcie Terapii Schematu (akredytacja Międzynarodowego Towarzystwa Terapii Schematu ISST). Pracuję w Warszawie i online. Swoją pracę poddaję regularnej superwizji.
